Είμαστε έτοιμοι;

Είμαστε άραγε έτοιμοι για να ενηλικιωθούμε;

Όσο πλησιάζει αυτή η ώρα τόσο με βασανίζει το ερώτημα αυτό... Χρόνια τώρα περιμένω αυτή την στιγμή η οποία τώρα πια είναι πολύ κοντά... Νιώθω αρκετά χαρούμενος διότι σκέφτομαι με το μυαλό μου, θα έχω περισσότερες ελευθερίες, θα τελειώσω το σχολείο, θα είμαι οικονομικά ανεξάρτητος, θα έχω το δικαίωμα να να ψηφίζω, θα .... θα .... θα .... Θα μπορώ να κάνω πολλά και διάφορα πράγματα. Έτσι σκέφτονται πιστεύω και οι περισσότεροι στην ηλικία μου. Είμαστε όμως έτοιμοι να γίνουμε ενήλικες;;;

Δεν είμαι σίγουρος, ούτε για τον ίδιο μου τον εαυτό. Βλέποντας και κρίνοντας από τους συνομηλίκους μου βλέπω ότι μόνο λίγοι είναι αυτοί που πραγματικά συνειδητοποιούν τις ευθύνες που θα αποκτήσουμε μετά την ενηλικίωση. Βασικότερα το δικαίωμα ψήφου. Όμως πόσο ώριμα είναι τα παιδιά της ηλικίας μου;; Βασικό ερώτημα. Επίσης αν βρισκόμασταν μόνοι μας και αναγκαζόμασταν να επιζήσουμε μέσα στην ζούγκλα της καθημερινότητας αμφιβάλλω αν τα μισά παιδιά του σχολείου μου θα επιβίωναν και θα πετύχαιναν κάτι (μέσα σ' αυτά τα παιδιά θεωρώ και τον εμένα). Άρα πολλά στοιχεία δείχνουν ότι δεν είμαστε έτοιμοι.Από τη άλλη μεριά ούτε και οι προηγούμενες γενιές δεν ήταν έτοιμες θεωρητικά κι όμως τα κατάφεραν γιατί όχι και εμείς;

Καταλήγοντας πιστεύω ότι οι περισσότεροι από μας δεν είμαστε έτοιμοι και αρκετοί ίσως δεν γίνουμε ποτέ έτοιμοι ώστε να ενηλικιωθούμε και να αποκτήσουμε ευθύνες τις οποίες θα φέρουμε εις πέρας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο....